Wim Borst werd op tamelijk late leeftijd professioneel keramist. Hij was 31 toen hij in 1977 voor het eerst ging exposeren. Als autodidact volgde hij lessen bij verschillende docenten. Een vasthoudende geest en grote precisie kenmerken zijn carrière en zijn werk. Zijn werk is geworteld in de Nederlandse geometrisch-abstracte traditie maar hij past het idioom op een niet-academische en verfrissende manier toe. Binnen de zelfgekozen grenzen van de geometrische abstractie veroorlooft hij zich vrijheden in het gebruik van kleur, materiaal en thematiek. Zijn objecten bestaan over het algemeen uit meerdere onderdelen.
L. 127 Rechthoek met evenwijdige banden III, 1980, keramiek, h. 21 cm – R.113 Deling I, 1979, keramiek, h. 21cm
132 Kontrapunt I, 1980, keramiek, 2 delen h. 21cm, Coll. Gemeente Haarlem
L. 42 Zeshoekige doos 1984, keramiek h.17cm – R. 31 Zeshoekige doos, h.5.5cm, 1984
In de periode 1985 -1990 was zijn werk sober van kleur, zwart een zijdemat glazuur in combinatie met platen plexiglas. Een object wordt dan verdeeld in meerdere delen en het perspex wordt gebruikt als scheidingslaag maar ook als verbinding. De eveneens op deze wijze ontwikkelde vazen en een theepot zijn niet bedoeld als gebruiksvoorwerp maar hebben een architecturale uitstraling. Dit materiaal heeft hij in de periode 1985-1998 veelvuldig toegepast.
129 Theepot, 1987, keramiek, plexiglas, h.18.5cm
180 Wing vase, 1989, keramiek, plexiglas, h.22.5cm
Kleurrijke experimenten
De soberheid van zijn objecten worden in de beginjaren 90 af en toe onderbroken met kleurrijke experimenten. De geometrische vormen met belijningen waren aanvankelijk gebaseerd op de rechthoek. In 1992 had hij een overzichtstentoonstelling in Museum het Princessehof in Leeuwarden (heden Keramiekmuseum Princessehof). De bijbehorende catalogus Wim Borst DELINGEN/VERBINDINGEN met een inleiding van Allaard Hidding geeft een helder overzicht van zijn ontwikkeling tot dan toe.
Wim Borst DELINGEN/VERBINDINGEN
239 Pas de Deux, 1991, keramiek, plexiglas, h.18cm
287 Moving cube, 1992, keramiek, plexiglas, h.16cm, Coll. Museum het Princessehof, Leeuwarden
Architectuur als inspiratie 1993-1995
Architectuur is dikwijls als inspiratie gebruikt, in deze periode laat hij impressies zien van Griekse offertafels en tempels.
331 Sacrificiale stone 5, 1994, keramiek, plexiglas, 31×18.5xh.9cm
250 Entrance I, 1991, keramiek, plexiglas, 23x9xh.19cm
Reliekhouders 1996-1999
De meer verhalende ‘Reliekhouders’, die in deze jaren ontstonden, bevatten sacrale sporen. Zij bewaren dierbare herinneringen aan overledenen of vormen keramische hommages.
383 Reliekhouder, ‘In Memory of my Father’, 1998, keramiek, plexiglas, papier, 18x18xh.21cm
Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC) 1998
Als Wim Borst in 1998 een werkperiode van 3 maanden in het Europees Keramisch Werkcentrum in ’s-Hertogenbosch doorbrengt verandert zijn werk radicaal. Hier vindt hij de atmosfeer en inspiratie om vrij te experimenteren. Na twintig ‘vierkante’ jaren begon het experiment met de gebogen lijn. De gladde huid transformeert naar een ruwe, korrelige, betonachtige huid, uitgevoerd in grijs of antraciet. De experimenten met herhaling van vormelementen refereert aan de wandpanelen van Jan Schoonhoven.
E 26-8 Regulation II, 1998, keramiek, 43.5x16xh.35cm
E 2-9 Texture II, 1998, keramiek, hoog 72cm
Na de EKWC-periode
Er ontstonden meerdere series werken, steeds anders uitgewerkt, maar wel vertrekkend vanuit de cirkel of het ovaal. Opdelen en verbinden, maar ook verhullen leidden tot objecten zoals Double vase (1991-2001) gesloten, uit twee delen bestaande ovale sculpturen die een geheel vormen, maar ook apart kunnen staan. ‘Ze verbergen een mysterieuze binnenruimte, waarvan de buitenvorm slechts een vermoeden geeft’, schrijft Peter van Kester erover in de monografie Wim Borst – keramiek\ceramics 2008.
Monografie 2008, Omslag cover
419 White stone III, 2000, keramiek, 2 delen, h.36.5cm – 427 Double vase XI, 2001, keramiek, 2 delen, h.19cm
Meer series ontstaan, architecturale elementen die de basis vormen van het werk, zoals mooi te zien is in de Rectangular-serie uit 2005 en latere jaren. Maar waarin ook weer de invloed van de Zero kunstenaars zichtbaar is o.a. Ad Dekkers, de overgang van cirkel naar rechthoek. “De kracht van het minimale, zowel wat beeldtaal als ingrepen betreft”.
586 Rectangular Series 16, 2006, keramiek, 33x28xh.16cm
596 Rectangular Series, 24 2007, keramiek, 33x29xh.
‘Prix de la Ville de Vallauris’
In 2006 wint hij de ‘Prix de la Ville de Vallauris’, Section ‘Containers’, op de “XIX International Biënnale of Contemporary Ceramics”, Vallauris (Fr) met het object ‘Rectangular Series, 2’, 2005.
Prijsuitreiking, door de voorzitter Clara Scremini, 1 juli 2006
Prijsuitreiking, 1 juli 2006
Het winnende object, 557 Rectangular Series 2, 2005, keramiek 33x28xh.16cm, Collectie, Magnelli Museum, Vallauris – Foto: Claude Germain
De Jannie Sipkes prijs
Tijdens de Kunstlijn in 2007 ontvangt hij de Jannie Sipkes prijs uit handen van Jannie Sipkes, oprichtster en voormalig directeur van de Haarlemse Kunstuitleen. Met deze prijs wordt uitdrukking gegeven aan de grote waardering en bewondering voor het oeuvre dat Wim heeft opgebouwd en voor de consequente en professionele manier waarmee hij zich in zijn werk blijft ontwikkelen.
Jannie Sipkesprijs 2007, v.l.n.r. Martha van der Lem, Wim Borst en Jannie Sipkes
‘Levenswerk 06’ 2008
In het kabinet van Museum het Princessehof, worden hoofdstukken uit de geschiedenis van de moderne Nederlandse keramiek nader belicht. Alsook het werk van Wim Borst in de tentoonstelling en beschreven in KERMIKA nr. 2 een uitgave van museum Het Princessehof, Leeuwarden, 2008
Levenswerk 06, 2008, Het Princessehof, Leeuwarden
KERAMIKA 2008 – nr. 2
2009-2018
De jaren die volgen leveren objecten in series op als, Cone, Partition, Reflection en Counterpoint.
L. 666 Reflection Series 3, 2010, keramiek h.29.5cm, Coll. Mus. Boijmans van Beuningen – R. 665 Reflection Series 2, keramiek h.24cm
646 – 647 Counterpoint Series 12 – 13, 2009, keramiek, 14x14xh21cm
Objecten met goudluster 2015-2017
Zijn inspiratie is nog lang niet uitgeput. De rechthoek en kubusvorm pakt hij op in de Cube- en Interieur series waarbij de kubus en binnenruimtes verbijzonderd worden met goudluster.
760 Cube Series 11, 2016, 2 delen 18x18xh15cm, keramiek – goudluster
769 Interieur Series 11, 2016, 13.5×13.5xh25cm, keramiek, plexiglas, goudluster
PORSELEIN
In 2016 werkte Wim Borst op uitnodiging van Galerie Terra Delft als artist in residence in het internationale Keramisch Werkcentrum Sanbao (Jingdezhen) in China waar hij werd gefascineerd door porselein.
Vanaf dat moment werkt hij met dit materiaal en domineert een abstract geometrische beeldtaal zijn objecten. De eerste periode was een tijd experimenteren, technieken onder de knie krijgen, het uitproberen van composities. Eens te meer bleek de werkperiode bij het EKWC (1998) belangrijk voor deze nieuwe fase. Ging het bij de steengoedobjecten om een ruwe huid, porselein is glad en vergt een uiterste concentratie. De drager werd de kubus, een geometrisch lichaam dat in twee maten wordt gebruikt: 9x9xh9cm en 10x10xh10cm.
3-558 Cube Series, 2021, porselein, 2 delen, elk 8.5×8.5xh9cm
3-500 Cube Series, 2020, porselein, 4 delen, elk 8.5×8.5xh.9cm
3-522 Cube Series, 2020, porselein, 4 delen, elk 8.5×8.5xh.9cm
De ingekraste en getrokken lijnstructuren op de kubussen roepen herinnering op aan de met de hand getrokken inktlijn tekeningen van Jan Schoonhoven.
Hoewel de kubussen als zelfstandig object kunnen functioneren, zoekt Wim Borst naar combinaties van twee, vier of meer vormen waarvan de decoraties doorlopen en een visueel aantrekkelijke compositie vormen.
Wim Borst is met deze uit gegoten porselein opgebouwde kubusvormen niet alleen de abstract geometrische vormentaal blijven volgen, maar hij is teruggekomen op de gladde huid zodat het repetitieve element, de tactiele huid en de grafische lijnvoering de ingrediënten zijn van een overtuigend oeuvre. Minimalisme dat kracht en helderheid uitstraalt en waarin veel te ontdekken valt.
Wim Borst exposeert regelmatig in binnen- en buitenland.
Zijn werk bevindt zich in particuliere – en museumcollecties in binnen – en buitenland.
Selectie: Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam, Boston Museum of Fine Arts, Boston USA, Frans Halsmuseum, Haarlem, Kunstmuseum Den Haag, Magnelli Museum, Vallauris FR, Keramiekmuseum Princessehof, Leeuwarden.